MAE’N wybyddus i lawer ers tro cyn lleied o ddiddordeb sydd gan Llafur Cymru yng ngefn gwlad, ac mewn materion amaethyddol yn gyffredinol mewn difri.
Ond a hithau’n wythnos y Sioe yn Llanelwedd, mae’r diffyg deall a chydymdeimlad hwn wedi dod yn amlycach i bawb bellach.
Nawr mae Undeb yr NFU yn cyhoeddi na allent gymryd rhan yng ngynllun plannu coed y Llywodraeth, sy’n mynnu bod rhaid i bob fferm neilltuo 10% o’u tir ar gyfer plannu coed o hyn allan, ar gyfer cyfarfod cynlluniau newid hinsawdd Llafur
Yn ol Gwlad – Plaid Annibyniaeth Cymru – mae’r polisi yn esiampl bellach o ddihidrwydd Llafur at gefn gwlad a phobol cefn gwlad.
“Mae Mark Drakeford yn trin ffermwyr fel pe baen nhw’n gyflogedig gan y Llywodraeth – ac felly’n gorfod gwrando ar y bos yng Nghaerdydd” meddai Arweinydd Gwlad, Gwyn Wigley Evans.
“Y ffermwyr eu hunain biau eu tir a nhw ddylai benderfynu sut i reoli eu tir – nid Mark Drakeford, sy’n deall affliw o ddim am amaethyddiaeth” meddai.
Ychwanegodd bod Gwlad yn cydymdeimlo’n llwyr gyda safiad yr NFU gan ei fod yn cynrychioli barn trwch ffermwyr yma.
“Mewn difri – pa fusnes arall fyddai’n fodlon ildio 10% o botensial eu busnes – heb unrhyw warant o gyllid digonol i wneud yn iawn am hynny?” meddai.
“A fydden nhw’n meiddio gofyn i’r WRU neu FAW am ildio 10% o botensial eu caeau nhw ar gyfer yr un diben?”
Anghysondeb
Mae’r polisi diweddaraf hwn gan Lafur Cymru a’u brwdfrydedd newydd dros blannu coed hefyd yn ymddangos yn gwbwl groes i’w polisi diweddar eu hunain.
O gofio eu bod wedi torri lawr 4 miliwn o goed dros y blynyddoedd diwethaf yng Nghymru er mwyn codi melinau gwynt ymhob man.
Gyda mwy fyth o melinau gwynt hyd yn oed yn fwy eu maint ar eu ffordd ar gyfer cefn gwlad ganddynt; a chwmni mawr o’r Alban – Bute Energy – yn paratoi i fanteisio ar y chwalu hyn ar gymunedau gwahanol trwy Gymru.
Newyddion Gwell
Eto roed
d yna stori newyddion bositif iawn yn y sioe yr wythnos hon gyda’r newydd fod allforion y sector bwyd a diod Cymreig i’r Undeb Ewropeaidd werth £549 miliwn yn 2022.
Cynnydd o bron i 25% ar ffigyrau 2021.
Mae gan y sector hon lawer o le i dyfu eto yn y dyfodol, ond gyda’r sector amaeth yn rhan allweddol ohono.
Byddai cael llywodraeth sy’n cefnogi amaethyddiaeth ac yn cefnogi cefn gwlad yn gwneud y dasg honno cymaint yn haws.
A byddai’n help hefyd cael Prif Weinidog sydd yn gallu defnyddio’i amser yn well na ryw wag ddyfalu “Pam nad yw ffermwyr yn gallu tyfu coed?”!
“In all seriousness – what other business would be willing to give up 10% of their business potential – without any guarantee of adequate funding to make up for that?”
Government sets environmental standards for businesses across several sectors of the economy (e.g., vehicle emission standards, oil & natural gas certification etc). Should the cost of meeting these standards/certifications be wholly subsidised by the taxpayer? That is a matter of debate.
A more constructive criticism is that the policy applies a blanket 10% target to all farms, regardless of local environmental & ecological conditions. This could lead to the planting of trees in locations that are not suitable, as happened in the past when conifers were planted on peat bogs.
There are some other important questions:
1.) What type of trees are to be planted? Are we going to see more conifer plantations comprised of non-native species such as Sitka spruce? 2.) How are these forests going to be managed? Are we going to use traditional 40 year rotations with clearfelling or continuous cover forestry?
3.) How are farmers going to be vetted to ensure that they are meeting the 10% target? Ground surveys and up-to-date aerial photography and lidar data would likely be required to survey each farm at a national scale. This will require additional financial resources and expertise/training to analyse the data. Who pays for all of this (taxpayers or individual farmers)?
The Welsh Government needs to stop virtue-signalling by saying its going to increase forest coverage by 10%. The WG has a long history of setting targets that are never met in reality because they: (a) fail to engage with land owners, and (b) underestimate the local complexities when their policies are implemented on the ground.