[Gellir darllen yr erthygl hon hefyd ar ein tudalen Facebook]
MAE YES Cymru ar fin cychwyn arni eto o ran cyflwyno’r neges dros annibyniaeth i Gymru.
Gydag etholiad yr wythnos hon i ddewis y cynrychiolwyr olaf ar eu Bwrdd Cyfarwyddwyr newydd.
Gydag 14 aelod eisoes wedi’u dewis yn ddiwrthwynebiad, bydd 7 arall yn cystadlu am y dair sedd sy’n weddill (rhanbarth y Canolbarth a’r Gorllewin).
Gan gynnwys un o enwau enwocaf y mudiad cenedlaethol, sef Owain Williams o Glynnog Fawr – dreuliodd gyfnod dan glo am ei brotest yn erbyn boddi Cwm Tryweryn dros hanner canrif yn ol.
Gyda’r mudiad wedi ei blagio gan gecru mewnol am fisoedd, y gobaith yw y bydd penodi Bwrdd o Cyfarwyddwyr Newydd yn fodd i gael y tren yn ol ar y cledrau.
Tipyn o dasg o gofio am yr hyn sydd wedi digwydd yn ddiweddar, a’r holl aelodau sydd wedi gadael y mudiad dros y cyfnod diwethaf (tua 8,000 o aelodau sy’n weddill bellach).
Mae’r graffeg uchod yn awgrymu peth o’r anhawster sy’n debyg o’u hwynebu wrth geisio uno’r llwythau gwahanol o fewn y mudiad.
Mae’r Deiagram Venn yn disgrifio tair carfan neilltuol sy’n gor-gyffwrdd gyda’i gilydd: Cenedlaetholwyr Diwylliannol, Cenedlaetholwyr Sifig a Chenedlaetholwyr Gwlad a Thir.
Gyda YES Cymru yn y canol yn ceisio cynrychioli’r tri thraddodiad hwn ar yr un pryd (a symbolir yma gan Cylch yr Iaith, Undod, Cymdeithas yr Iaith a Gwlad) a cheisio cadw’r ddesgl yn wastad rhyngddynt.
‘Mae’r graffeg yn dangos bod y mudiad yn eang iawn o ran ei rychwant, ac er fod hynny’n beth da, mae hefyd yn gallu bod yn broblemus o ran cyrraedd tir cyffredin weithiau’ meddai llefarydd ar ran Gwlad.
‘Ac er fod Gwlad wedi ei ddisgrifio yma fel cenedlaetholwyr gwlad a thir a cenedlaetholwyr sifig – byddem ni’n dweud ein bod hefyd yn genedlaetholwyr diwylliannol’.
‘Ac yn hyn o beth, yn rhan o brifffrwd cenedlaetholdeb Ewropeaidd, sydd wastad wedi cynnwys elfennau o’r sifig, y diwylliannol a’r ethnig gyda’i gilydd’
Ond efallai nad uno’r carfannau gwahanol hyn ydi’r dasg bwysicaf un sy’n wynebu YES Cymru rwan.
Ond yn hytrach ceisio uno pobol Cymru yn y gred bod annibyniaeth yn opsiwn rhesymol a phragmataidd i’w ddilyn bellach.
Er y bydd llawer yn ysu am weld gorymdeithiau lliwgar a swnllyd eto, tybed nad oes angen approach gwahanol gyda YES Cymru Mark 2.
Mewn cyfnod mor ansicr a phetrusgar wedi saga’r Covid, efallai nad dyma’r amser am ormod o orchest a tharo’r fron.
Yn hytrach, efallai y byddai hoelio’r sylw am gynnal gweithdai mewn gwahanol gymunedau ar hyd a lled Cymru a siarad gyda phobol am wahanol agweddau o annibyniaeth yn well opsiwn.
Er yr holl emosiwn a’r ‘feel good factor‘ sy’n rhan o orymdeithiau, mae’n gwestiwn faint o ymwneud gyda phobol yn eu cymunedau sy’n digwydd ynddynt go iawn.
Bydd yn waith anodd iawn perswadio pobol i fentro wedi holl drawma ac ofn y cyfnod diweddar hwn.
Bydd gwell gobaith gwneud hynny trwy sgyrsiau tawel a phwrpasol dros y blynyddoedd nesaf.
Pob lwc i’r Bwrdd Cyfarwyddwyr newydd wrth iddynt gychwyn ar eu gwaith yn 2022.
Mae un problem wedi bod ers 1920au pan sefydlwyd y Blaid Genedlaethol Cymru – diffyg pobl a diddordeb mewn a gwybodaeth ynghylch sefydu a rhedeg gwlad newydd, er gwaethaf gwrthwynebiad Llundain. Oedd angen pobl tebyg i’r Americanwr Alexander Hamilton, oedd wedi trochi ei hunan mewn materion megis sefydlu Trysorlys, Llysoedd, byddinoedd a llawer mwy: prinder Founding Fathers felly. Nid oedd problem tebyg yn Iwerddon. Dal yn broblem yng Nhgymru heddiw.
Mae yn problem arall, rol y Chwith yng ngwleidyddiaeth Cymru.
Mae ‘all under one banner’ yn amhosib yng Nghrymru mae’n debyg. Fydd y Chwith Llundeinaidd/feministaidd yr 80au, na’r ‘wokeism’ ein hoes ni ddim yn caniatau undod dan yr un Faner. Mor drist.
Cawn weld. Gobeithiwn na ddaw’r clefyd i YesCymru 2.0.
Onid allwn i gyd uno dan un Faner – Rhyddid i Gymru?